1Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? Jak długo słowa z twoich ust będą jak gwałtowny wiatr?
3Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
4Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
5Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
6Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
7A choćby twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
8Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
9(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są jak cień).
10Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
11Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
12Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
13Takie są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i tak zginie nadzieja obłudnika.
14Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność będzie jak pajęczyna.
15Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
16Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
17Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
18Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, mówiąc: Nie widziałem cię.
19Takie oto jest szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
20Oto Bóg nie odrzuci człowieka prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
21Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
22Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych już nie będzie.